Νικόλαος Καλλικλής
| Νικόλαος Καλλικλής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1080 (πιθανώς)[1] |
| Θάνατος | 1150 (πιθανώς)[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιατρός[1] ποιητής[1] |
Ο Νικόλαος Καλλικλής ήταν εξέχων ιατρός και αυλικός ποιητής, ο οποίος έδρασε στην βυζαντινή αυλή της Κωνσταντινούπολης κατά την διάρκεια των περιόδων βασιλείας του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού (1081-1118) και Ιωάννη Β΄ Κομνηνού (1118-1143).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολύ λίγα στοιχεία είναι γνωστά για τον βίο του Καλλικλή. Οι μόνες πληροφορίες που έχουν σωθεί έως σήμερα προέρχονται από μία σύντομη αναφορά προς το πρόσωπό του στην Αλεξιάδα της Άννας Κομνηνής, της αλληλογραφίας του με τον Θεοφύλακτο Αχρίδος, καθώς και προσωπικές αναφορές στα ποιήματά του.[2][3] Ήδη προ του 1118, όταν εκλήθη να παρακολουθήσει τον Αλέξιο Α΄ κατά την διάρκεια της ύστατης ασθένειάς του, ήταν γνωστός ιατρός στην αυτοκρατορική αυλή. Σύμφωνα με την Αλεξιάδα (ΙΕ΄.11.3), ο Καλλικλής ήταν ο μόνος εκ των ιατρών ο οποίος διέγνωσε την σοβαρότητα της καταστάσεως της υγείας του αυτοκράτορα και ο οποίος πρότεινε την χρήση καθαρτικών. Καθώς οι συνάδελφοί του διαφώνησαν μαζί του, η συμβουλή του δεν ακολουθήθηκε.[3]
Από την αλληλογραφία του με τον Θεοφύλακτο, ο Καλλικλής εμφανίζεται ως ένας διανοούμενος και ιδιαίτερα καλλιεργημένος άνθρωπος, ενώ είχε στην κατοχή του αξιόλογη βιβλιοθήκη.[3] Ως αυλικός ποιητής, ήταν, μαζί με τον σύγχρονό του Θεόδωρο Πρόδρομο, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του είδους των ποιητικών πανηγυρικών, οι οποίοι επικροτούσαν τους σημαντικότερους αριστοκράτες του καθεστώτος των Κομνηνών: τα σημαντικότερα θέματά του ήταν ο πλούτος και η ευγενής καταγωγή τους. Αφιέρωσε, επίσης, ποιήματα σε μεμονωμένα αντικείμενα όπως εικόνες, ενώ αριθμός επιγραφών επί λειψανοθηκών αποδίδονται στον ίδιο.[2]
Η ημερομηνία του θανάτου του είναι άγνωστη. Το τελευταίο γνωστό του συγγραφικό έργο είναι ένας επιτάφιος προς τιμήν του Ιωάννη Β΄, ο οποίος συνεγράφη προ του θανάτου του αυτοκράτορα, πιθανώς προς το 1142.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12020538x. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Kazhdan 1991, σελ. 1093.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Skoulatos 1980, σελίδες 251–252.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Kazhdan, Alexander, επιμ. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. New York and Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Skoulatos, Basile (1980). Les Personnages Byzantins de I'Alexiade: Analyse Prosopographique et Synthese (στα Γαλλικά). Louvain-la-Neuve, Belgium: Nauwelaerts.